Mazcalowe przemyślenia

Udział w Mazcal jeszcze bardziej zbliżył mnie do tradycji indiańskich. Nie, nie pomyliłem się nazywając Mazcal indiańskimi obrzędami. Okazuje się bowiem, że tego typu ceremonie odprawiali nie tylko Indianie Ameryki Południowej ale również ci z Północy. W swoimi zadufaniu myślałem, że brałem udział w czymś niepowtarzalnym. Okazało się tym czasem, źę Mazcal to bardzo popularny rytuał nie tylko w Ekwadorze ale i w całej Ameryce Południowej.

O swoich wrażeniach napomknąłem naszym lewostronnym, których nie było w okolicy. Oni wielokrotnie już brali udział w tym obrzędzie w różnych miejscach Ekwadoru. Dzisiaj wracając do domu z naszym taksistą nie omieszkałem i jemu pochwalić się naszym udziałem w ceremonii. On również czynił to wielokrotnie. Wynika z tego, że tradycja tej ceremonii ma się dobrze i ludzie widzą potrzebę brania w niej udziału.

Dla nas to była ciekawość, dla nich to jednak bardzo ważny obrządek wiązàcy się z ponownymi narodzinami i poczuciem zjednoczenia z planetą.

Może to wydawać się śmieszne, mam jednak wrażenie, że wciąż na zachodzie nie doceniamy siły ducha i spirytualistycznego podejścia do życia. Jeszcze parę lat temu sam pewnie bym się niedwuznacznie uśmiechał na ten temat. Zaczyna to jednak do mnie coraz bardziej przemawiać.

Ostatnio nawet naszły mnie myśli związane z postępem, w ramach którego takie obrzędy pewnie się nie mieszczą. Nie mam zamiaru polemizować z kimś kto tak uważa. Spójrzmy na ten postęp jednak z innej perspektywy. Indianie mieli swoją radę starszych i wodza. To nie byli przypadkowi ludzie lecz doświadczeni życiowo wybrańcy, wojownicy cieszący się szacunkiem i respektem.

Spójrzmy na naszych wodzów. Czy wyobrażanie sobie naszego guru na koniu prowadzącego do walki na smierć i życie? Czy wyobrażacie sobie, żeby wódz Indian chował się za setkami swoich wojowników tak jak nasz przywódca ideowy za policją? Czy wreszcie wyobrażacie sobie radę starszych, w której zasiadają takie pokraczne postacie jak Macierewicz czy Terlecki, że nie wspomnę o Sasinie, Karczewskim czy Suskim. Czy wyobrażacie sobie, że ktoś równie śmieszny jak Duda czy Morawiecki, mógłby pełnić jakiekolwiek odpowiedzialne funkcje w indiańskim szczepie? Prawdę mówiąc nawet Rydzyk nie nadawałby się na szamana bo i on podszyty strachem.

Klasa polityczna, przewodnia siła świata mocno się wyalienowała z codziennego życia. Być może dlatego to codzienne życie ucieka w ceremonie typu Mazcal, gdzie wszyscy mamy wspólne wartości.