Cudak

Cudak na haju

Lata po kraju

I brzęczy nieznośnie

Coraz to głośniej

Kto może się chowa

Bo jego mowa

I wyraz twarzy,

Że się poparzył,

Świadczą niezbicie.

Gdy rąk swych myciem

Każdy zajęty

Bo wirus przeklęty

Ogarnął krajem

Cudak udaje

Że łapy ma czyste

I życie wieczyste

Już obiecuje

Gdy zachorujesz

Bo wszyscy w tej sitwie

Biegli w modlitwie

Do swego Boga

Gdy przyjdzie trwoga

A ta nadchodzi

Myślisz, że chodzi

Tu o wirusa?

On ich nie rusza

Ta banda nadęta

Chce prezydenta

Zrobić ze łgarza

Co kłamstwem zaraża

Niczym wirusem

Tyś dlań fallusem

I ulicznicą

Do których krzyczą

„Plagowe potwory

Przegonią wybory”

Tedy do urn się głupcze wybieraj

A chwile potem śmiało umieraj.

Postscriptum do „Dnia z życia…”

Pewnie robię się nudny z tym nalotem na Adriana. Znalazłem jednak całkiem ciekawe zdjęcie, które dość zdaje się być dobrą kontynuacją do mojego ostatniego wpisu.

Przy okazji krótka rymowanka.

Prezydencka jedzie ciężarówka

A w niej wyborcza jest parówka

Pseudo mięsem wypełniona

I w saletrze zanurzona

Anżej mówi, ze to szynka

Lecz to w jego stylu taka kpinka,

Humoreska, żarcik mały

Lecz niestety masy si nabrały

Widać smaku szynki zapomniały.

PiS ci tego nie przepuści

Nie mam ostatnio weny. Gdzieś moje rymy poszły do wszystkich diabłów. Postanowiłem przypomnieć dzisiaj moją składankę sprzed dwóch lat. Niewiele się zmieniło poza odnośnikiem do Senatu i tym, źe Broszka jest w Brukseli a premierem jest Pinokio. Jadnak całość wciąż trzyma się kupy.

Kiedyś była taka sławna piosenka śpiewana przez Grześkowiaka. To na nie jest wzorowany mój pomysł. Nazywało się to „Chłop żywemu nie przepuści”

Za granicą powiadają 

W Polsce rządzą socjaliści 

Oni na tym sie nie znają

Bo my som nacjonaliści

 

Jaro tobie nie przepuści

Jaro tobie nie przepuści

Jak mu wleziesz w droge

To cie w przepaść zaraz spuści

 

Spróbuj władzy co powiedzieć, 

Ze jej prezes to niedojda

Zaraz pewnie pójdziesz siedzieć

Za to żeś zdradziecka morda

 

Jaro tobie nie zapomni

Jaro tobie nie zapomni

Jak mu ze łba co wyleci

Zaraz Mariusz mu przypomni

 

Reformują gospodarkę 

I obrone w całym państwie

Jeno Tosiek razem z Jarkiem

Potracili łby w pijaństwie

 

Jaro tobie nie wybaczy

Jaro tobie nie wybaczy

Jak żeś chłopa zdenerwował

Wnet ze Zbychem się zobaczysz

 

W parlamencie swój chłop rządzi

Jeśli chciałbyś rzeknąć cosik

Z podwyższenia zaś cie strąci

Boś ty marny jak ten grosik 

 

Jaro tobie nie przepuści

Jaro tobie nie przepuści

Jak mu wleziesz w droge

To cie w przepaść zaraz spuści

 

Swój chłop rządzi też Senatem

On oddany jest wojownik

Z innej partii każda szmatę

Zaraz bierze na celownik 

 

Jaro tobie nie zapomni

Jaro tobie nie zapomni

Jak mu ze łba co wyleci

Zaraz Mariusz mu przypomni

 

Premierowa też oddana

Pojechała do Brukseli

Chociaż była niewyspana

Zwyzywała tych twardzieli 

 

Ona dala im popalić

Ona dala im popalić

Ledwie wszystkie uszły z życiem

Cała władza tym się chwali 

 

W sejmie tez posłankę mamy

Co obżera się na sali

My jej na to pozwalamy 

Niech spróbuje ją kto zganić  

 

Jaro wtedy nie wybaczy

Jaro wtedy nie wybaczy

Jak żeś chłopa zdenerwował

Wnet ze Zbychem się zobaczysz

 

W puszczy kornik się rozgościł

I z ministra się naśmiewa

Wkrótce chamie będziesz pościł

Bo wytniemy wszystkie drzewa

 

Kornikowi nie darujem

Kornikowi nie darujem

Jak już wlazł nam w drogę 

To my puszczę zlikwidujem

 

To wam jeszcze tylko powiem

Polska do nas dziś należy

Przeciwnicy i wrogowie

Wnet zrzucani będą z wieży 

 

Nie darujem my nikomu 

Nie darujem my nikomu

Jak się tobie nie podoba

Szukaj poza krajem swego domu

 

Uzależniony.

Z twarzą głupią swym wyrazem

Stoi Jędrek przed obrazem.

Wpatrzon w niego w uniesieniu

Ręce wznosi w uwielbieniu

Na obrazie pana swego widzi

I choć Jędrkiem on się brzydzi

Ten go sławić będzie zawsze

Nawet gotów jest się zaprzeć

Swej rodziny oraz wiary

I uwierzyć w kocie czary

A maszkarze z malowidła

W zadek z chęcią by bez mydła

Wlazł i chętnie tam zamieszkał

Choć to dupa rzezimieszka

Czy ludowi zatem dziwić się wypada,

Że w człowieku, który kraj okrada

Widzi swego w nim patrona

I za niego gotów byłby skonać?

Z powyższego mi wynika,

Że kraj łatwo jest wybzykać

Zwłaszcza gdy masz w Belwederze

Prymitywne nader zwierze

Co to przeszło przez tresurę

Nawet nie wie, źe jest szczurem

Takie były początki

Lecz już po chwili,

A dzisiaj

Kulisy nominacji

I znowu Antoni

Jędrka pogonił

Pogroził mu palcem,

Że przy nim on malcem

Co tylko udaje,

Że jest buhajem

Choć nawet w oborze

Niewiele może

Wie o tym Tosiek

I ma go w nosie

Już raz go olał

I do przedszkola

Wysłał Jędrusia

By się wysiusiał

Wszyscy się śmiali

I duzi, i mali

Że miast być wodzem

Przy Antka nodze

Jak pies warował

I za nim się chował

Gdy się połapał,

Że wyszedł na capa

Zaczął coś szczekać,

Żeby nie zwlekać

Odwołać dziada

Bo wojsku zagłada

W oczy zagląda

Gdy on go dogląda.

Z zemstą w swym głosie

Odszedł więc Tosiek

Cierpliwie czekając

By powracając

Przeczołgać Jędrka

Niech jego ręka

Znów go wyniesie

Po życiu w lesie

I dopiął swego

Antek dlatego

Że ma układy

Nie od parady

Zna też prezesa

Co robi za biesa

Wlazł mu do ucha

I z Sejmu fucha

Się mu dostała

A z Jędrka wała

Obaj zrobili

Gdy targu dobili

Rzecz niepojęta

Miast prezydenta

Mamy partacza,

Który wyznacza

Dna coraz nowe

I czynem i słowem

Dajmy kopniaka

Masy są chciwe

Zazdrosne i mściwe

Więc wybierają

Tych co im dają

Darmowe życie

I kasę na picie

Wie o tym złodziej

Niby dobrodziej

Co szuka poparcia

Bo mało mu żarcia

I sam jest chciwy

Zazdrosny i mściwy

Wespół z masami

Chce rządzić nami

I pewnie będzie

Póki narzędziem

Lud w jego rękach

Budżet już pęka

Kochane masy

Juz wkrótce kasy

Dla was zabraknie

Bo pan co kradnie

Myśli o sobie

Wmawiając tobie,

Że jest odwrotnie

Ostanie spodnie

Przegrywasz ludzie

Wierząc obłudzie

Kłamcy i łgarza

Co ciągle powtarza

Jak lud jest głupi

Że dał się kupić

Pustym sloganom.

Tym zimnym draniom

Co nas skłócili

I przeciwstawili

Dajmy kopniaka

Na drogę ziemniaka

I pięćset złotych

I niech do roboty

Zmuszeni zostaną

Gdy władać przestaną

I poczytajcie jeszcze to.

http://netinfo24.pl/2019/10/11/prezydent-nowej-soli-odpalil-bombe-jego-wpis-wywolal-poploch-w-pis-tak-ostro-jeszcze-nie-bylo/

Datki i zwierzęta z klatki

Nie bój się wolności ludu

To jeden z największych cudów

Jaki otrzymaliśmy ostatnio

By żyć w pokoju i dostatnio

Nie bądź jak ciemne masy,

Które wszystko zrobią dla kasy

Nawet swą wolność oddadzą

Serce i dusze sprzedadzą

Pieniądze nie trwają wiecznie

Niewolnictwo zaś bezsprzecznie

Czy znacie zoologiczne ogrody?

Tam miast na łonie przyrody

Żyją zwierzęta zniewolone

Swej wolności pozbawione

Latami tak były tresowane,

Źe nie potrafią już żyć same

Bo wolność jest umysłu stanem

I nie będziesz już swym panem

Gdy zdasz się na swego tresera

On w środkach nie będzie przebierał

Byś trwał w nieświadomości,

Że już nie żyjesz na wolności

Temu służą właśnie rządowe datki

Byś myślał żeś nie zwierz z klatki

Gdy tymczasem jesz z pańskiej ręki

Zawodząc, dzięki ci panie, dzięki

A gdy pan ów wszystkich nas zniewoli

Miską ryżu i szczyptą soli

Najeść nam się będzie kazał

I nie będzie wtedy zważał

Na nasze wolności pragnienie

Ono już tylko wspomnieniem

I archaicznym słowem

Co zaśmieca każdą głowę

W naszych umysłach pozostanie

Bo każde tak się kończy branie

Przywilejów od oszusta

Że gdy państwowa już jest pusta

Kasa, budżetem również zwana

To choć byś padał na kolana

Przed tym swoim panem

Teraz jesteś zwykłym chamem

Bo pan dając coś tobie

Przede wszystkim myśli o sobie

I gdy wolność mu swą sprzedawałeś

Niewolnikiem jego się stałeś

Na wzór znanego wszystkim jelenia

Któremu zakazano myślenia

Był sobie las

Był kiedyś las

W nim trawa po pas

I drzewa radosne

Nie tylko na wiosnę

Szumiące wesoło

I sarny wokoło

I zwierz wszelaki

Rodzące krzaki

I grzybów tysiące

A ptaki na łące

Śpiewały donośnie

Co dzień to głośniej

To solo, to chórem

A gdybyś chciał piórem

To ująć w papierze

To powiem ci szczerze

Dla mnie zbyt trudne

Bym piękno tak cudne

Opisać był w stanie

Próżne gadanie

I tak w symbiozie

W gorącu i w mrozie

Płynęło tu życie

Aż kiedyś o świcie

O wschodzie słońca

Dobiegła końca

Jak zbita szklanka

Owa sielanka

Bo przyszła szarańcza

Co wszystko wykańcza

Niszczy bezmyślnie

Zniknęły już liście

Ogarnął płacz drzewa

I ptak już nie śpiewa

Już nikt nie pamięta,

Że żyły zwierzęta

W tym leśnym kraju

Podobnym do raju

Zły król szarańczy

Swych tylko niańczy

Dzięki tej tłuszczy

Nie ma już puszczy

Zostały wyboje

I każdy o swoje

Walczy jedzenie

Zaszczute jelenie

Szukają strawy

Lecz nie ma już trawy

Rosnącej bujnie

Szarańcza czujnie

I ją zniszczyła

Gdy się bawiła

W rządzenie lasem

Pomyśl więc czasem

Krajanie drogi

Jak bardzo srogi

Los nam szykuje

Kto nie buduje

Lecz niszczy zawzięcie

On gorszym zwierzęciem

Niż ta szarańcza

Co wszystko wykańcza

Zamieszanie w Kaczystanie

W Kaczystanie

Zamieszanie

Prezes kombinuje

Jak tu uratować szuje

Partii członek

Jak skowronek

Umiłował loty

Jak sam prezes koty

Zmoczył nimi dupę

Bo całą chałupę

Zabierał na trasę

Nie za swoją kasę

Władza deprawuje

I chamstwem skutkuje

Teraz mu wypada

By się wyspowiadać

Myślisz pewnie komu?

Prezesowi w domu!!

Suweren za głupi

I go łatwo kupić

Jak nie loty, to nagrody

Bez narodu zgody

Przyłapani, się kajają

Lecz kasiory nie oddają

By ugłaskać nację

Wymyślili więc donacje

Tym co władzę popierają,

Ich wyborców wspomagają

I tak się zamyka koło

Złodziej w kraju ma wesoło

Wspólną kasę okradają

Tylko swoim ją oddają

Lecz to jest wyborców wina,

Że ta farsa rodem z kina

Wielu wciąż nie brzydzi

Chociaż każdy widzi

Głosuj więc idioto

Na chciwca co złoto

Ze stołu zlizuje

A tobie funduje….miskę ryżu.

Numer 666

Tak, tak to juz 666 wpis na moim blogu. Długo myślałem komu go poświecić ze względu na oczywiste korelacje. Tylko żartowałem, nie miałem złudzeń kto zasługuje na to wyróżnienie.

A któż to taki:

Ma wzrost byle jaki

Żałosnej postury

W głowie ma dziury

Wciąż tylko knuje

Na innych żeruje

I choć jest chu..ltajem

Trybuna udaje

Lud okłamując

I kraj nasz rujnując

Otoczon zbirami

Co ofiarami

Są swej chciwości

I własnej podłości

Z nimi wciąż szczuje

I lud swój buntuje

Wraz z innym hu..sytą

Z Torunia bandytą

Skumał się szczerze

Mówiąc pacierze

Pełne wrogości

Do wszelkiej inności

Znany z łupieżu

Na swym kołnierzu

Charakter ma czarny

I chłop zeń marny

Kobiet unika

Woli wybzykać

Lud ze swym krajem

Co mu się udaje

Ma przezwisk wiele

Dla jednych jest zerem

Dla innych cesarzem

Ci zrobią co każe.

Co dotknie, zepsuje

Strach nim kieruje

Bo wie, że chu…liganem

I marnym tyranem

Stał się dla wielu

Czy wiesz przyjacielu

O kim tu piszę?

Daj się usłyszeć