I co my teraz zrobymy z Balbynom.

Rządząca partia ma chyba jakiś patent i wyłączność na produkowanie ludzi o wątpliwej inteligencji. Co gorsza ci ludzie nie pojmują słowa milczenie i pchają się wszędzie gdzie tylko można aby błysnąć swoim intelektem.

Prekursorem i najbardziej znana twarzą tego trendu był i jest niewątpliwie smoleński bajkopisarz Antoni. Co on nie wymyślił na temat tego Smoleńska to nawet Stanisław Lem przy nim to kiepski literat.

Potem, wzorując się na nim, poszło juz z górki. Waszczykowski odkrył San Escobar, Szydłowej się należało, Mazurek potępiła ale się nie dziwiła, na Kempę podobno z zamachem sposobił się sam Banaś, że nie wspomnę o mądrościach Tarczyńskiego, Pawłowicz, Piotrowicza, Terleckiego. Aby wyliczyć wszystkie sentencje i ich wynalazców pewnie można by napisać osobny artykuł.

Nazwiska zaczęły być jednak powtarzalne, na tej bez wątpienia ważnej niwie działalności naszych wybrańców. Od czasu do czasu należałoby ukazać kogoś nowego, żeby lud nie stracił zaufania do zasobów intelektualnych prezesowego gremia.

No i pojawił się mędrzec pierwszej wody nijaki Janusz Kowalski, wiceminister w czymś czym zarządza potęga wiedzy pan Sasin. Tenże pan przewidując bezpodstawnie, że wybory odbędą się bezwzględnie 10 maja, nadrukował kart do głosowania bez liku, łamiąc przy tym prawo. Gdy sprawa się rypła, wybory szlag trafił, tudzież rownież kilkanaście milionów złotych na wyborcze buble, wydawało się, że pan Sasin zostanie trafiony i zatopiony. No i z zaplecza wyskoczył niczym oparzony wiceminister, czyli podwładny Sasina, pan Kowalski we własnej osobie. Widać musiał mieć jakieś spotkanie z wicemarszałkiem Ryszardem w trakcie, którego czegoś się chłopina nawąchała. Pal sześć wąchanie, ale żeby zaraz po tym odczuwać potrzebę odzywania się? A jednak. No i dowiedzieliśmy się, że za wpadką ministra Sasina kryje się, a jakże, sam Donald Tusk. Mało tego to Merkel go namówiła aby naszego ministra ów Tusk skompromitował. Wychodzi na to, źe nasz wszechwiedzący minister musowo na funkcje kanclerza się zaczajał.

Mało jednak tego. Chwile potem oświecony Kowalski odczuł kolejną potrzebę podzielenia się z nami swoim detektywistycznym zacięciem. Namierzył tą razą nijakiego Grodzkiego, marszałka Senatu i koalicje jako winnych nieprzeprowadzenia wyborów w terminie.

Szaleństwo się na tym jednak nie skończyło. Słowopotok pana wice Sasina trwa w najlepsze. Koniecznie teraz chce rozliczenia i odsunięcia od prominentnych stanowisk byłych ubeków, pezetpeerowców i wszelkiej maści innych podejrzanych typów, którym żyć i pracować przyszło dla i w systemie tym słusznie minionym i złym.

No i niech mu będzie. Mnie już niewiele może zrobić. Ale ja się zapytowywuje co zrobymy z tom Balbynom, panie Kowalski.

Jak współpracować to na całego.

Już z Sasinem ten pan odleciał, ale z prezydentem to już mu całkiem się pochlastało, chyba, że ten sukces to nawiązanie stosunków z San Escobar.