Dzisiaj na spacerze

Codziennie, jakoś wedle ósmej rano,staramy się iść na spacer. Pogoda ostatnio dopisuje, zatem nie mamy zbyt wielu argumentów żeby nie ruszyć czterech liter. Nasza trasa ciągnie się wzdłuż rzeki. To najbliższe miejsce od naszego mieszkanka. Można tam pospacerować we względnej ciszy. Co prawda i tutaj znajduje się ulica, ale prowadzi ona przede wszystkim do miejsc zamieszkania lub restauracji, które o tej porze są wciąż zamknięte. Ktoś wymyślił, że po jednej stronie ulicy będzie chodnik dla pieszych, a po drugiej droga dla rowerów. Problem jednak w tym, że ta rowerowa autostrada jest bliżej rzeki a chodnik po drugiej stronie ulicy. Może idea była taka aby wychodzący z domów nie wpadali pod rowery, nie wiem. Piesi jednak chcą chodzić bliżej rzeki zatem poruszają się szlakiem rowerowym. Nie sprawia to większego problemu tym użytkownikom, którzy przyszli pospacerować czy rekreacyjnie pojeździć na rowerze. Niestety człowiek to takie ciekawe stworzenie, które lubi sobie komplikować życie. Zaznaczę jeszcze, że okolica i droga rzeczywiście ma charakter typowo relaksujący.
Nie dla wszystkich jednak. Dzisiaj podczas spaceru jakiś pomyleniec w granicach dwunastu lat wpadł na swoim rowerze i postanowił urządzić sobie wyścig na czas. Akurat spacerowiczów było dość sporo. Smarkacz jednak nie bardzo zwracał na to uwagę. W pewnym momencie musiał jednak zahamować bo przejechać było nie sposób. Przed nim drogą spacerowała grupka starszych osób, które zajmowały całą drogę. Widać w rowerze nie pracowały hamulce, bo do zatrzymania się musiał kierowca użyć własnych nóg. Mało nie rozjechał mężczyzny o lasce. Starszy pan zaczął mu zwracać uwagę, co prawda lekko zdenerwowany i podniesionym głosem, ale w miarę spokojnie. Smarkacz rzucił rowerem i zaczął się stawiać do przechodnia. To oczywiście podniosło starszemu ciśnienie i się zaczęło. Rowerzysta, na oko około dwunastu lat, zacisnął pieści i dawaj zamierzał zaatakować. Starszy pan jednak nie zamierzał uciekać. Kij, który służył mu za laskę, poszedł w ruch i smarkacz zaczął uciekać. Nie zamierzał jednak się poddawać, chociaż razy kijem zrobiły na nim wrażenie. Nie wiem jak się ta afera skończyła. Wiem natomiast, że problem dróg rowerowych, które krzyżują się z miejscami dla pieszych chyba nie został najlepiej rozwiązany. Nie mam nic przeciwko rowerzystom. Gdy jednak poruszają się w okolicach spacerowych powinny ich obowiązywać ostrzejsze zasady ostrożności. Ci, którym się spieszy niech się ścigają po ulicach z samochodami. W tym wypadku dodatkowo zbulwersowało mnie agresywne zachowanie smarkacza.
Nie jestem zwolennikiem kar cielesnych. Mam jednak wrażenie, że w ochronie praw dziecka poszliśmy zbyt daleko. Dzieci wbrew pozorom są mądrzejsze niż nam się wydaje i potrafią być niezłymi manipulantami. Nie apeluję tutaj o bezkrytyczne dyscyplinowanie dzieciaków, ale też nie dajmy się zwariować. Odrobina dyscypliny i krytyki na każdym etapie jest potrzebna. Jeśli tego dzieciak nie zrozumie dojrzewając to potem będzie tylko gorzej.

Reklama