Zdziczałem

Zdziczalem. Nie mam co do tego wątpliwości. Po tylu latach mieszkania w oazie spokoju, totalnie odwykłem od miejskiego gwaru i chaosu.
Długo szukaliśmy odpowiedniej trasy na spacery. Stare miasto ma swój urok, ale jest dość zatłoczone, szczególnie w centrum. Można zapomnieć o jakimkolwiek spokoju. Zdecydowaliśmy się spróbować alejki wzdłuż rzeki. Ciągnie się ona przez kilka kilometrów i na nasze potrzeby jest wręcz wymarzona, biorąc pod uwagę to co miasto ma do zaoferowania. Przebiega ona na granicy historycznego centrum i tak zwanego nowego miasta. Można się do niej podłączyć w kilku miejscach. Zaczęliśmy od punktu najbliższego od naszego mieszkanka. Z czasem zwiększyliśmy odległości tak aby przejść mniej więcej cztery kilometry. Zaczynamy nasz spacerek mniej więcej koło siódmej rano. Punktem końcowym jest drzewo, które wyglada na dość wiekowe, pamiętające pewnie jeszcze te tereny zanim zrobiono z nich miejską popkulturę. Dochodzimy więc do tego drzewa by się z nim przywitać i chwile porozmawiać, stoi przecież takie samotne. Nasze spacery rozpoczęliśmy jakoś na początku listopada. Specjalnie zaczynamy je tak wcześnie, bo jeszcze w miarę ruch nie jest na tyle uciążliwy aby zabijał ciszę i spokój. Choć to nie to samo co w okolicach hacjendy. Dojście i powrót do domu zajmują nam około godziny. W drodze powrotnej już pod domem robimy bierzące zakupy od pań, które właśnie dowiozły swoje świeże produkty. No sielanka. Aż do wczoraj. Bo oto dochodzimy do naszego drzewa a tam jakaś inna para z pieskami urządziła sobie punkt docelowy ich spacerów. Mieliśmy nadzieję, ze to jednodniowy wypad. Niestety gamonie i dzisiaj zakłócili nasz codzienny rytuał. Z całej trasy wybrali właśnie ten punkt, który był naszym, i do którego już przyzwyczailiśmy się przez te dwa miesiące. Relaks szlag trafił, bo jako człowiek, który przybył do miasta z dziczy nie jestem przyzwyczajony, że ktoś ma takie samo prawo do tego drzewa jak my. Poza tym z odległości kilku metrów słyszeliśmy jak drzewo nas nawołuje i też nie jest zadowolone z tej bandy z psami. Oni go nie słyszą tak jak my, po prostu głusi i ślepi. Miasto rządzi się swoimi prawami, trzeba będzie to zaakceptować. Definitywnie zdziczałem.

Reklama