Katar

Już dzisiaj rozpoczynają się w Katarze mistrzostwa świata w kopanej. Wielu kibiców piłki, a szczególnie z krajów, które się zakwalifikowały, czekało na ten dzień od kilku miesięcy. Dotyczy to i mnie bo mam komu kibicować. Naszym pierwszym przeciwnikiem będzie Meksyk, do którego z uwagi na miejsce zamieszkania mojej córci też mam sentyment. Nie we wtorek jednak. W ten dzień moje kciuki będę trzymał zdecydowanie za Lewandowskiego i spółkę.
Przyznanie mistrzostw Katarowi, pomimo że upłynęło od tego faktu kilka lat, wciąż wzbudza wiele emocji. O mistrzostwa w tym roku ubiegały się również Stany i one wydawały się zdecydowanym faworytem. Katar wygrał rzutem na taśmę. Tym, który do tego doprowadził by ówczesny szef UEFA, gwiazda francuskiej piłki, Michel Platini. Wtedy nikt o tym nie mówił głośno. Platini skompromitował się przyjmując od światowej federacji piłkarskiej grubą forsę za niewiadomo dokładnie co. Coś tam przebąkiwaliśmy o gaży za poradnictwo ale to oczywiście była przykrywka.
Jak twierdzi ówczesny szef centrali piłkarskiej Sepp Blatter na tydzień przed głosowaniem na temat tegorocznych mistrzostw Platini został wezwany przez prezydenta Francji Sarkozy’ego a ten wymusił na nim głosowanie za Katarem. Pół roku później Francja z Katarem podpisały umowę na sprzedaż samolotów bojowych o wartości ponad czternastu bilionów. Tak się załatwia sprawy. Stany niby wielki kraj, przegrały z małym Katarem, który jednak ma wielkie pieniądze.
Niestety zamiast próbować owe kontrowersje przekuć na reklamę kraju, Katar w swoim zadufaniu postanowił pokazać wszystko co złe w sporcie. Nikt dokładnie nie wie ile istnień ludzkich pochłonęła budowa stadionów, wiadomo jednak, że robotnicy z wielu krajów pracowali jak niewolnicy. Mój najmłodszy, wielki kibic piłki, zadeklarował się zignorować mistrzostwa na znak protestu. Znając go, wierze, że wytrzyma w tym postanowieniu. Gdyby nie Polska pewnie i ja bym do niego dołączył. Termin mistrzostw z uwagi na temperatury w tym państwie w okresie letnim, wywrócił wszystkie kalendarze piłkarskie do góry nogami. Dodatkowo system prawny o charakterze wyznaniowym narzuca określone reguły na wszystkich uczestników mundialu. Mnożą się zakazy i nakazy, które nigdy nie miały miejsca. Wydawałoby się, że centrala piłkarska zacznie wywierać na organizatorów jakąś presję. Nic z tych rzeczy. Nie ma się jednak czemu dziwić skoro szef owej instytucji oficjalnie mieszka w Katarze. Sport dostarcza wielu emocji i pozwala zapomnieć o światowym bagnie. Powinienem był powiedzieć pozwalał, bo i on stacza się w kierunku owego bagna. Korupcja i przekupstwa nikogo już nie dziwią i choć wzbudzają kontrowersje to na gadaniu się kończy.
Trzymam kciuki za naszych, choć mam trochę mieszane uczucia, wynikające z „miłości” do naszej władzy…ona z chęcią by się ociepliła w przypadku sukcesu.