Przestawianie

Najgorszą częścią powrotu do domu w Ekwadorze jest ponad trzy godzinna jazda z lotniska w Guayaquil do Cuenki. Droga w sumie jest bardzo urokliwa. Problem jednak w tym, że przylatujemy zwykle o północy zatem widoki na drodze są spowite nocą i dojrzeć można niewiele. Tak czy inaczej latanie z północy na południe nie wiąże się z żadną zmianą czasu. Jest napewno męczące z uwagi na długość jednak nie ma żadnej konieczności przestawiania organizmu na inny czas.
Tak się nie dzieje przy lataniu ze wschodu na zachód czy odwrotnie. Pisałem już o tym. Zwykle lądujemy w innej strefie czasowej i organizm zaczyna się zastanawiać kiedy co ma robić. Jeszcze pare lat temu wiązało się to z koniecznością tylko zmiany snu. W tym kontekście zwykle lot odbywa się tak aby tego rytmu nie zakłócić. Wylatuje się tak aby na przykład przylecieć w ciągu dnia i naturalnie dotrwać do wieczora po czym zasnąć zgodnie z nowym zegarem. Taki rozkład lotów jest dość pomocny i do tej pory o wiele łatwiej było mi się zaaklimatyzować w nowym czasie. To zaczyna być jednak coraz bardziej trudne do osiągnięcia. Przylot z USA przestawił dla mnie czas o całe sześć godzin do przodu. O północy czasu tutejszego w USA jest dopiero szósta wieczorem. To ten moment kiedy zwykle jedliśmy kolację. No ale tutaj o północy raczej trzeba strzec się jedzenia bo z to nie jest na to najlepszy moment. Na dodatek dookoła wszyscy już śpią i tłuc się po nocy w kuchni raczej nie przystoi…diabli wiedzą co sobie pomyślą. Mniej więcej o piątej nad ranem gdy w USA jest jedenasta w nocy zapadam w sen. Łatwo jednak nie jest. Od szóstej rodzicielka ogląda jakąś mszę. Ściany raczej cienkie, co powoduje że spać się raczej nie da. Za chwile zgodnie z tutejszymi przyzwyczajeniami będzie śniadanie a tu przecież ledwie pierwsza w nocy gdzieś tam po drugiej stronie Atlantyku. Przypomina mi się w tym momencie skecz Dziewońskiego, któremu przy przelewaniu wina z butli do butelek tak się wszystko wymieszało, że sam już nie wiedział ile butelek przetestował a z iloma jeszcze to musi zrobić. Totalne pomieszanie zmysłów. Do tej pory tak miałem przede wszystkim ze snem. Ostatnio jednak czas jedzenia też mi się wywrócił do góry nogami i głodny jestem nie o tych porach jakie obowiązują przy tutejszym stole. Tydzień zajęło mi przestawienie się i przyzwyczajenie się do do nowych warunków. Ku mojemu zaskoczeniu po raz pierwszy moja fizjologia również nie chciała się przestawić co dodatkowo uświetniało czas relaksu po podróży. Dochodzę jednak do siebie … jeszcze ze trzy godziny w posiłkach….jak wszystko się wyrówna akurat będziemy wracać…ale wkoło jest wesoło….no nie całkiem, o tym przy okazji.