Mój adres

Niewiele wiem na temat działalności poczty w Ekwadorze. Jest w Cuence jej budynek i pewne w samym mieście jakoś działa. Na peryferiach to już inna para kaloszy. Moja oaza spokoju nie ma adresu, jeśli zatem chcę coś otrzymać pocztą muszę używać adresu naszego taksisty. Czego akurat o tym? Otóż podczas naszej wizyty w kafeluszarni, czyli muzeum kapeluszy, odwiedziliśmy kawiarnie będącą jego częścią. Znajduje się ona na najwyższym poziomie. Stad można zobaczyć całkiem niezłą panoramę miasta i okolicznych wzgórz. Zrobiono też ceramiczną mapę z tego co widać z nazwami okolic. Ku mojemu zdziwieniu na mapie znalazła się również góra w okolicach, której ulokowaliśmy nasze domostwo. Ta okolica nosi nazwę Mazan i patrząc na ową mapę to trzecia góra od prawej. W skrócie zatem mój adres z centrum Cuenki to mniej więcej siedem przecznic do góry, skręt w lewo albo w prawo. Potem trzynaście przecznic prosto do drogi wylotowej. Dwa kilometry i trzecia góra od lewej. Koniec to pięć kilosów pod górkę. Bardzo proste, nieprawdaż?