Działanie

Po kilku filmach fabularnych na tapetę wzięliśmy serial. „Good Doctor” to jego tytuł. Dr. House, którego nigdy nie oglądałem, spowodował całą lawinę seriali lekarskich. Trudno się dziwić skoro jego popularność nawet znalazła odbicie w Ranczu.
Good Doctor nie różni się pewnie tematyką. Wszystko kręci się wokół skomplikowanych operacji, diagnostyki, niespodziewanych sytuacji podczas zabiegów. Jest jednak zasadnicza różnica między tym a innymi serialami. Główny bohater to chirurg, który cierpi na autyzm. Nie wiele wiem na temat tej choroby. Wiem z wielu źródeł, że ludzie cierpiący na autyzm żyją w swoim świecie i często mają nieprawdopodobne zdolności. Czy to jest reguła? Pewnie nie, chociaż nie mam w tym zakresie żadnej wiedzy. Jeśli wierzyć w to co się dzieje w tej produkcji, to autystyczni ludzie nie potrafią kłamać. I na tym polega siła tego filmu. Dodatkowo grający główną role aktor robi to bardzo przekonywująco. Tyle o samym serialu. Najwyższego lotu produkcja to nie jest, ale dobrze się ogląda.
W jednym z odcinków w szpitalu pojawia się wirus. Zakażonych kilku pacjentów natychmiast odizolowano. Szpital zamknięto, a obecni w nim lekarze, pacjenci i oczekujący na opiekę lekarską, poddani kwarantannie. Sam szpital też podzielono na strefy. Dzięki temu sytuacja została opanowana relatywnie szybko. Oczywiście to tylko film. Tu wszystko można ułożyć według scenariusza. W rzeczywistości wiele innych czynników determinuje określone działanie. Staram się to zrozumieć. Covida w Chinach odkryto w listopadzie 2019 roku. Światowa Organizacja Zdrowia ze swoim dyrektorem na czele przekonywała świat, że Chińczycy mają wszystko pod kontrolą. Niemal pół roku trwała ta zabawa ze światem w chowanego. W tym czasie Chińczycy podróżowali, ludzie latali też do ich kraju. Trzeba było fali zachorowań i zgonów aby wreszcie WHO ogłosiło pandemię. Zajęło jej to prawie pół roku. Trudno dzisiaj gdybać co by było gdyby na przykład zamknięto Chiny po miesiącu. Może wirus by się tak nie rozprzestrzenił? Może. Co mnie jednak najbardziej złości to fakt, że szefem WHO jest ten sam facet, który nie sprawdził się w krytycznej sytuacji. Dzisiaj nawołuje do szczepienia się, noszenia maseczek i zachowaniu dystansu, niby zasadne apele. Dla mnie jednak jest on niewiarygodny. To właśnie tacy ludzie przyczyniają się do powstawania teorii spiskowych. Świat ludzi podejmujących kluczowe decyzje jest dzisiaj przepełniony sprzedajnymi oportunistami, którzy bardziej dbają o partykularne interesy niż świat jako całość. Dopóki ta sytuacja się nie zmieni, dopóty my mali nieistotni dla nich ludzie, będziemy sobie skakać do oczu.