Od czego zacząć …

Chodzi mi po głowie pewna teoria. Długo myślałem od czego zacząć. Doszedłem do wniosku, że najważniejsza w niej będzie chyba chronologia. Zacznę zatem od tego co najstarsze.
Pisałem kiedyś, jakieś sześć lat temu na tych stronach o serialu „Pogoda dla bogaczy”. Czy ktoś jeszcze go pamięta? Serial powstał w 1976 na podstawie książki Irvina Shaw pod tym samym tytułem. Powieść została napisana w 1969 czyli ponad pięćdziesiąt lat temu.
Jest to opowieść o dwóch synach niemieckiego emigranta. Z zawodu rzeźnik, tata Jordasch ciężko haruje na zapewnienie bytu rodzinie. Jego synowie to Rudi i Tom, w których wcielają się Peter Strauss i Nick Nolte. Rudi jest wyjątkowo zdolny i ma wielkie marzenia. Tom natomiast coraz to popada w jakieś konflikty. Każdy z nich wybiera swoją drogę.
Tom, wykorzystując swoje warunki fizyczne, zostaje bokserem. Rudi natomiast wspina się po drabinie społecznej by wreszcie stać się politykiem. Dwa światy, dwa oblicza zła, przekupstwa i manipulacji. Czasami ma się wrażenie, że świat Tom choć nieprawdopodobnie brutalny nie jest aż tak zepsuty jak świat biznesu, po którym porusza się Rudi. Tom jawiący się jako zły charakter okazuje się nie być aż tak złym jak ludzie ze świata jego brata.
Mam ten serial na płytach dvd w Ekwadorze i zamierzam do niego wrócić jak tylko zjedziemy do domu. Irwin Shaw pisząc swoją książkę albo przewidział, albo już wtedy dostrzegał, że świat i demokracja zmierzają w złym kierunku. Marzenia Rudiego o naprawie świata polityki i kierowanie się w nim wspólnym dobrem okazały się mrzonką taką samą jak wiara komunistów w ich system. Politycy to tylko figury i fasady, za którymi stoi wielki kapitał i to on decyduje o kierunku w jakim idzie prawo.
Pięćdziesiąt lat temu, zgodnie z nurtem panującym w kinematografii, dobro pokonało zło choć zapłaciło za to cenę ostateczną czyli życie. Rudi walczący z brudnymi politykami finansowanymi przez bogaczy był jeszcze wtedy w stanie odsłonić ich prawdziwe twarze i ujawnić powiązania.
To był jeden z lepszych seriali tamtych czasów. Oglądając go wtedy nie miałem pojęcia, że to co on pokazał to tylko wstęp do bagna w jakim znaleźliśmy się dzisiaj. Polityka to szambo, politycy to pospolici bandyci, reprezentujący lepszy sort. To najlepiej sytuowani decydują o tym kto będzie senatorem czy kongresmenom bo ktoś musi sfinansować kampanie wyborczą. Nam się wmawia, że mamy wybór. Chyba jednak to ma charakter bardziej bajkowy niż realny.
W następnym wpisie cześć druga mojej teorii.

Reklama