Bacia

Bacia czyli zdrobniale od babci, tak odnosimy się do mojej mamy. Spędzamy z nią ostatnio sporo czasu, starając się odwrocić jej uwagę od braku ojca i innych dziennych problemów, które ona wyszukuje z prędkością karabinu maszynowego. Większość z nich siedzi w głowie baci i trudno się z nimi walczy, bo to problemy z gatunku jak sobie sam nie pomożesz to nikt ci nie pomoże.
Jedną z metod odwróceni baci uwagi są krzyżówki. Zawsze lubiła je rozwiązywać. W przeciwieństwie do ojca, który więcej czasu spędzał przed telewizorem lub w poszukiwaniu systemu wygrania w totka.
Krzyżujemy rozwiązówki jak ja to nazywam, co pomaga również i zmusza głowę do pracy intelektualnej.
Rodzicielka w sumie jest w niezłej kondycji. Jedynym i największym problemem jest lęk, który nasila się się do granic paniki w momencie gdy chcemy wyjść wspólnie i zostawić ja samą. Nie wiem od czego to zależy ale są momenty, w których możemy oboje wyjść, chociaż zdarza się to bardzo rzadko. Próbuje znaleźć genezę tych leków, póki co jednak bez większego szczęścia.
Rozmawiamy jednak dużo na ten temat. Pytam baci zatem czego się tak boi. Sama do końca nie wie. Chociaż nie chce się do tego przyznać, to wynika, że boi się tego co jest nieuchronne czyli przejścia do innego wymiaru. Paradoksem jest, że bycia w tym wymiarze ma już dość. A jednak boi się tego momentu.
To pewnie zrozumiałe. Każdy ma jakieś tam obawy, co tam po tej drugiej stronie go czeka. Namawiamy ją zatem aby o tym myślała jak najmniej.
Bacia jest osobą bardzo wierzącą.
Kiedyś pisałem o sile modlitwy jako formy medytacji. Modlitwa polegająca na klepaniu ustalonych tekstów bez koncentracji nad ich znaczeniem to nie jest to czym ona powinna być. Tak więc namawiam bacię aby w największych chwilach lęku sięgnęła właśnie po to co pozwala jej oderwać się i zapomnieć czyli modlitwę ale nie tą wyuczoną lecz taką prywatną rozmowę ze stwórcą. Poczuć jego oddech, zobaczyć jego twarz, skoncentrować się na niej i zapomnieć o wszystkim innym.
Nie jestem zbyt dobry w przekonywaniu, mama jednak zrozumiała do czego zmierzam …. Będzie próbować…to już pewien sukces.