Huśtawka nastrojów

Wciąż trawię wczorajszy mecz na Wembley i naszą przegraną. Dzięki temu, że tutejsza telewizja transmituje mecze Anglików, mogłem zobaczyć nasz występ na żywo. Szału nie było. Anglicy też nie zachwycili. W sumie przeciętny mecz i tylko fakt emocjonalnego uzależnienia od kraju pochodzenia sprawił, że stopień ekscytacji był większy. Przegraliśmy zasłużenie, bo wyspiarze przeważali. Przegraliśmy również dlatego, że nie mamy zawodnika, który potrafiłby wziąć grę na siebie. Nie wiem czy obecność Lewandowskiego by cokolwiek zmieniła. Być może. To jednak światowej klasy zawodnik i powoduje zdenerwowanie w każdej obronie, co otwiera drzwi innym piłkarzom.

Jako niepoprawny kibic i do tego wczorajszy jubilat liczyłem mocno na prezent. Nic z tych rzeczy. Nie powiem żebym był specjalnie pogrążony w żałobie ale kilku piłkarzom nawrzucałem jak Kaczyńskiemu, do którego mam mniej niż zero respektu. Mam wrażenie, że trzeba podziękować Zielińskiemu za grę w reprezentacji. Po prostu nie potrafi udźwignąć funkcji, którą mu powierzono. Prawie jak ciućmok z Belwederu.

Na szczęście dzisiaj otrzymałem spóźniony prezent od Huberta Hurkacza, który pokonał w Miami w ćwierćfinale jednego z faworytów do wygrania całego turnieju Greka Tsitsipasa.

Lubię sprawdzać po zakończonym meczu prasowe tytuły. Zawsze mnie zadziwia stopień paranoi dziennikarzy. Nie wiem czy to tylko w naszym kraju, czy tak jest wszędzie ale popadają nasi żurnaliści od stanu euforii do stanu klęski bez względu na wynik meczu. Hurkacz wygrał po ponad dwóch godzinach gry w trzech setach. W swoim sprawozdaniu Wirtulana twierdzi, że nasz zawodnik rozłożył Greka na łopatki. No chyba nie oglądali meczu, który mógł się skończyć zwycięstwem każdego z zawodników. Niemal w każdym gemie trwała zażarta walka a wynik przechylał się z jednej strony na drugą. Na łopatkach to chyba go oglądał ten nawiedzony dziennikarz. Podobnie jest z naszymi przegranymi. Każda porażka, nawet po zażartym meczu, powoduje tytuły z pogranicza klęski narodowej.

Nie znoszę tego grania na emocjach. Niestety sam często ulegam tej huśtawce nastrojów….ot taka moja blogowa spowiedź….żałuje i postanawiam się poprawić.