Z mojej rymowalni

Takie tam moje sny o urodzie.

Był wczesny ranek

Gdy się zbudziłem – wyszedłem na ganek

A tam słońce świeci radośnie

I drzewa szumią donośnie

W oddali huk rzeki słychać

I aż chce się oddychać

A pachniało tak dookoła

Że tylko otwarta stodoła

Pełna zbóż wszelakich

Może wydawać zapach taki.

Zwierzaki w słońcu się grzeją

Kury w ziemi coś grzebią, koguty pieją

Kaczki nad stawem też coś do siebie nadają

A gęsi jak gęsi wesoło gegają

I psu, i kotu nastrój ten się udzielił

Aż baraszkują w kwiecistej bieli

I ptactwa rożnego krocie

Siedzi i śpiewa na przydrożnym płocie

Mnogość kwiatów obraz ten dopełnia

W takiej harmonii wszystko sie spełnia

Stojąc tak zamknąłem oczy

I poczułem jak wokół wszystko się jednoczy

Jak tych różnych dźwięków orkiestra

I barw wszelakich palestra

Ogarnia całe moje ciało

I otwierać oczu mi się odechciało

I stałbym tak w zadumie pogrążony

Gdyby nie wołanie żony

Bo oto sąsiedzi machają na powitanie

Dziś wspólnie zjemy śniadanie

A ono będzie jedyne w swoim rodzaju

Z owocami z pobliskiego gaju

Z chlebem dopiero wyjętym z pieca

Zapach, którego do nas się zaleca

Są warzywa z ogródka zebrane świeżo

I krowie mleko, i miód pszczeli też na stole leżą.

Zasiedliśmy do stołu wszyscy razem

Zachwycając się otaczającym nas obrazem

I poczuliśmy się jakby częścią jego

I być może właśnie dlatego

Siedzielismy tak w kompletnej ciszy

By każdy słuchać mógł, a co usłyszy

Miał to zapisać w pamięci swojej

Bo chwile takie, jak piękne dziewoje

Ocalić trzeba od zapomnienia

Bo świat w takim tempie się zmienia

Że zapominamy o tym co jest ważne

Stawiając sobie cele doraźne

Ta droga do nikąd prowadzi

Musimy zatem temu zaradzić.

Rozglądajmy się więc dookoła siebie

Bo ziemia i swiat są dzisiaj w potrzebie.

Zróbmy wszystko co w naszej mocy

Abyśmy po każdej przespanej nocy

Mogli wyjsć na przydomowy ganek

I podziwiać właśnie budzący się poranek.