Sąsiedzi

Odkąd mieszkamy w Ekwadorze staramy się poznać naszych sąsiadów, a im przedstawić siebie, naszą kulturę i wszystko co mogłoby ich zainteresować. Często przywozimy im prezenty z naszych wyjazdów bądź służymy im za firmę przewozową jeśli potrzebują coś kupić, zwłaszcza w USA. Muszę niestety stwierdzić, że ten proces wciąż nie idzie po naszej myśli. Mieliśmy kilka spotkań u nas w domu z różnych okazji. Atmosfera była bardzo sympatyczna. W końcowym jednak efekcie wciąż kojarzeni jesteśmy z bankomatami.

Niewątpliwie wiąże się to z faktem, że Ekwador do bogatych państw nie należy a Stany przeciętnemu mieszkańcowi tego kraju kojarzą się z potęgą i bogactwem. Tego sposobu myślenia chyba nie uda nam się zmienić.

Każdego roku na święta przygotowujemy naszym sąsiadom drobne upominki natury kulinarnej, które wynikają z naszej tradycji. W ubiegłym roku pomaszerowaliśmy z takim prezentem do naszych prawostronnych. Bardzo się ucieszyli, a przy okazji naszej wizyty poprosili o pomoc finansową w naprawie płotu. Idealny moment.

W tym roku nie bardzo miałem ochotę na życzenia świąteczne. Mamy poprawne układy z obiema stronami i chyba głębszych raczej nie będzie. Moja dziewczyna jednak nie daje za wygraną. Przygotowała dla obu stron ręcznie robione różności czekoladowe. Udaliśmy się zatem w obie strony z tymi drobiazgami i życzeniami świątecznymi. Naszych sąsiadów bardzo ucieszyły nasze upominki. Następnego dnia lewostronny obdarował nas rybami ze swojego stawu. Kilka dni potem prawostronni wysłali swego syna z delicjami własnej roboty.

Mam nadzieje, że udało nam się wreszcie przebić przez ich kołnierz ochronny, ale to się dopiero okaże. Żeby nie wyglądało to jako narzekanie, to dodam tylko, że i w relacjach między lewostronnym i prawostronnymi tez nie widać zbyt wielkiej zażyłości. Być może to jest ich sposób życia. Wciąż się ich uczymy.

Mieszanka polonijna z półproduktów ekwadorskich

Gotowa do „odjazdu”.