Trawsko

Wieść o naszym przyjeździe rozeszła się lotem błyskawicy. Trudno zreszta się temu dziwić, to przecież jedynie nieco ponad dziesięć zabudowań. Po drodze przecież zatrzymaliśmy się u dostawcy mleka a nasz kurzy wspólnik wiedział o naszym powrocie bo go uprzedziliśmy.

Już następnego dnia zjawił się Pepe. Nie tyle jednak żeby nas przywitać ile miał na zbyciu ekstra sześć litrów mleka świeżo od jego mućki. Luśka opanowała wyrób sera białego zgodnie z naszym polskim przepisem a zatem mleko mogło się przydać. Już kiedyś kupowaliśmy je od Pepe ale to zdzierca i dopiero kiedy zmieniliśmy dostawce doszło do niego, że stracił klienta. Teraz płacimy za litr tak jak wszyscy czyli całe pół dolca.

Przy okazji jednak spytałem czy jest wolny bo kosić trawę nam trzeba. Uzgodniliśmy termin na miniony czwartek, bo wcześniej przecież Ekwador świętował to i Jose nie bardzo chciało się pracować.

I tak przystąpiliśmy do cięcia zielska, które zawładnęło naszą posiadłością. Pepe robił za operatora maszyny, ja odpowiedzialny za grabie a nadzór nad robotami przypadł w udziale szefowej.

Koszenie trawy u nas to spore wyzwanie. Nie dlatego, że robota skomplikowana. Główny powód to fakt, że poza bosową nikt nie ma zielonego pojęcia gdzie co rośnie. No jeszcze gdy trawa ma miesiąc można dojrzeć co w niej piszczy. Trzymiesięczna przerośnięta zielona małpa? Nie ma takiej możliwości żeby czegoś przy okazji nie potraktować żyłką z maszyny. No niby zostaliśmy oprowadzeni i pokazano nam gdzie, co i jak. Tyle, że tych miejsc jest tyle ile liter w alfabecie chińskim i niczym koziołek Matołek wypatrywaliśmy tych drobiazgów w trawie aby ich nie trachnąć znienacka.

Luśka w pewnym momencie przejęła obowiązki przewodnika po trawsku. To była już końcówka. Pokazała Pepe ile mamy poziomek i nawet nimi go poczęstowała. Jak on to zrozumiał? Nie wiemy. Dość powiedzieć, że zostawiony sam sobie, w przekonaniu bosowej świadomy nietykalności poziomkowych krzaczków, wyciął je do ostatniego. Ot coś pierdyknęło przy tłumaczeniu z hiszpańskiego na pepiński.

Uszedł Pepe uwagi również system nawadniający namiot i dziabnął żyłką w kolanko, które szlag trafił i woda teraz cieknąc, nie dociera we wszystkie miejsca. Nie wiem czy był świadom tego uszkodzenia bo od zakończenia robot trawiastych jeszcze chłopa nie widziałem. Niech no ja go tylko złapie.