Niedzielny wypad

Ostatnie dni września ciągle sprzyjają wypadom w teren. Skorzystaliśmy ze słonecznej niedzieli. Namówiliśmy nasza znajomą i wypaliliśmy w teren. Mniej więcej pół godziny drogi od domu przebiega granica między Pensylwanią a New Jersey. Stanowi ją Delaware River, która w tym miejscu wije się pomiędzy szczytami Appalachów niczym Dunajec w Pieninach. Pomiędzy wzniesieniami przebiega również miedzystanowa osiemdziesiątka, która łączy Nowy Jork z Kalifornią.

Po obu stronach Delaware River, cała ta okolica w Pensylwanii i New Jersey to park narodowy. Sama rzeka w tym miejscu sprzyja spływom kajakowym. Na tym odcinku znajduje się wiele kempingów oferujących wiele atrakcji rzecznych. Wzdłuż rzeki biegnie droga lokalna. Z jej jednej strony znajduje się rzeka z drugiej natomiast wzniesienia Appalachów. On również zostały zagospodarowane na potrzeby wędrowców. Tysiące tras o różnym stopniu trudności sprzyjają niedzielnym wypadom. Praktycznie na trasach można spędzić cały dzień bo znajdują się na nich również miejsca na piknik.

Zdecydowaliśmy się oczywiście na wspinaczkę. Ku naszemu zaskoczeniu parkingi były pełne samochodów i chwile nam zeszło zanim znaleźliśmy miejsce dla samochodu. Dzięki temu jednak odkryliśmy kolejną trasę, która była mniej więcej o tym samym trudności jak te, którymi już wspinaliśmy się a jej dodatkowym plusem było mniejsze zainteresowanie spacerowiczów.

Stany to kraj wielokulturowy. Różnice pomiędzy grupami etnicznymi można łatwo zobaczyć nawet na trasie takiej jak ta, którą szliśmy do góry. Wielokrotnie mijając, ludzi „rodowity” Amerykanin zwykle pozdrawia mijającego swoim tradycyjnym „how are you doing” czyli jak się masz. Mijając Azjatów czy hispanojęzycznych ta forma pozdrowienia nie powodowała żadnej odpowiedzi. Nikt tego nie wymaga, jednak takie pozdrowienie się na trasie sprawia miłe wrażenie. W sumie zgodnie z moim telefonicznym mierniczym wspięliśmy się na około trzydzieści pięter. Ile metrów ma piętro w tej aplikacji oczywiście nie wiem. Przeszliśmy prawie sześć mil, czyli w granicach dziewięciu kilometrów.

W drodze powrotnej zahaczyliśmy o lokalną farmę, na której w produkty zaopatruje się zrywając je samemu. My chcieliśmy zerwać trochę jabłek. Wielkość tego miejsca, pomimo sporej ludzi, dawała każdemu mnóstwo swobody i prywatności. Słychać było jedynie pojedyncze rozmowy gdzieś z oddali. W pewnym momencie z tej relatywnej ciszy dało się słyszeć „kurwa”.

Poczułem się jak w domu.