W naszym sklepie

Passaic i Garfield to sąsiadujące ze sobą miejscowość położone od miejsca, w którym przebywam o około pięćdziesiąt mil. To mniej więcej czterdzieści pięć minut jazdy osiemdziesiątką. Oba miasteczka to skupiska starej Polonii amerykańskiej a i tych co emigrowali w latach osiemdziesiątych też tam nie brakuje. Skoro tak, to są to miejsca idealne dla naszych, czyli polskojęzycznych, firm. Nie brakuje zatem lekarzy, prawników knajpek no i oczywiście naszych rodzimych sklepów.

Sobota zatem zwykle to dzień wypadów w tamta stronę. Chyba, że się już nie pracuje to można skoczyć w tygodniu.

Sklepy są zwykle małopowierzchniowe. Właściciel próbuje w nim zmieścić wszystko co możliwe. Wędliny, słodycze, nabiał, prasa, mrożonki. Do tego handlują żarciem na wynos.

Social distancing w tych warunkach raczej nie wchodzi w grę. Nikt nie będzie stał na ulicy i czekał w nieskończoność aż wyjdzie wystarczająco duża ilość ludzi aby następna partia mogła wejść. Każdy przestrzega masek, każdy również stara się zachować w miarę przyzwoitą odległość aby nie stwarzać zagrożenia. Nie ma jednak mowy o sugerowanych dwóch metrach. Nikt nie stoi przy drzwiach aby liczyć wchodzących i wychodzących. Relatywna swoboda. Wchodząc do sklepu każdy widzi co się dzieje w środku. W przypadku poczucia się zagrożonym można w każdej chwili wycofać się i zrezygnować z zakupów. Nie wiem czy ktoś to zrobił.

Właśnie skończyłem moje zakupy i stoję w kolejce do kasy. Przy kasie kobitka mocno wzburza pół po polsku pół po angielsku wylewa z siebie niezadowolenia z powodu nieprzestrzegania odległości. Zwykle cierpią na tym niewinne osoby. Kasjerki nie maja żadnego wpływu na przestrzeganie zasad antywirusowych. Mocno zdegustowana klienta wyrzuciła z siebie całą złość po czym zapłaciła i wyszła. Nawet ją rozumiem. Sobota to najważniejszy dzień handlowy dla tych sklepów. Nie ma innego wyjścia, trzeba się liczyć z większa ilością ludzi. Każdy chce sobie odbić straty i będzie próbował przymykać oczy na niektóre przepisy. Na marginesie tylko dodam, że wyjątkowo działają mi na nerwy ludzie, którzy chcą udawać Amerykanina ale językowo widać, że to śmieszna poza.

Zanim jednak doszło do powyższej sytuacji, zszokowała mnie obsługująca mnie ekspedientka. Ja Polak z krwi i kości, przyzwyczajony do robienia zakupów w polskim sklepie używając naszych miar, czyli kilogramów i temu podobnych. Mówię do pani, że chce kilogram czegoś. Pani sprawiała wrażenie, że rozumie. Zamawiam następny kilogram kolejnego produktu i tez niczego złego nie zauważyłem. Przy trzecim zamówieniu nagle inna ekspedientka pyta mnie czy chcę kilogram czy funt, bo kilogram to nieco ponad dwa funty a obsługująca mnie pani nie pojmuje kilogramów, rozumie tylko, że chce wszystkie po „jednym”. Wiedziałem, że w Stanach sprzedaje się na funty, myślałem jednak, że polska obsługa wie, że jeśli mówię kilogram to mam na myśli dwa funty.

Dobrze, że jej koleżanka usłyszała mnie bo wróciłbym do domu z połową zakupów.

Na peryferiach tak mniej więcej wyglada zabudowa wielorodzinną.

Po naszej stronie osiemdziesiątka relatywnie pusta. Po drugiej jednak widać, że ludzie na weekend uciekają z miast.

Passaic nie należy do miejsc znajdujący się na topie ludzi poszukujących miejsca do mieszkania.

Piekarnia jednak nasza..wyroby palce lizać.