Spacerkiem po terenie.

Najbardziej znaną jednostką administracyjną USA jest oczywiście stan. To taki odpowiednik naszego województwa. Tym co u nas nazywa się powiatem tutaj jest hrabstwo. Na końcu tej drabiny znajduje się municipality czyli nasza gmina.

Ta ostatnia dba o niemal wszystko co jest konieczne do życia mieszkańcom danego terenu. W związku z tym w kwestii gminy leży również ustalenie takiego budżetu aby sprostać swoim zadaniom. Głównym jego elementem są, jak wszędzie podatki. Stąd w USA niemal w każdym stanie mieszkańcy płacą podatek od nieruchomości czyli domu. Jest on naliczany procentowo od wartości domu. Właśnie dlatego w interesie municipality jest jej zawyżanie w przeciwieństwie do posiadaczy domostw. Pamiętam jak w czasach prosperity pracownicy gmin ruszyli w teren aby ustalić nowe wartości chałup. Rzeczywiście te stare były już mocno niedowartościowane. Pieniędzy w budżetach gmin nigdy nie jest za dużo. Podnieśli zatem wszystko jak leci bazując na cenach sprzedaży domów o podobnych rozmiarach i wyposażeniu. Ludziska odwoływali się od tego na potęgę ale zyski były niewielkie. Po kilku latach przyszedł krach na rynku nieruchomości. Jak myślicie, czy obniżyli nam podatki i wartości domów? Oczywiście, że nie. Gminy za kryzys nie były przecież odpowiedzialne.

Najważniejszym składników podatku od domu były i są szkoły. Tak, tak tu finansują je mieszkańcy swoimi podatkami. Udział szkół w popularnych taksach sięgał nawet osiemdziesięciu procent. Bez znaczenia czy ma się dzieci, czy się ich nie ma. Można od tego uciec wyprowadzając się do stref gdzie mieszkają emeryci. Wtedy podatek jest niższy no i oczywiście dzieci być tam nie może i odpowiedni wiek musi być przekroczony.

Każde municipality ustala również minimalną wielkość posiadłości, na której może zostać zbudowany dom. Czasami wystarcza akr czasami potrzeba hektara, czasami i więcej. Nazywa się to zoningiem.

Im bliżej Pensylwanii tym większa musi być posiadłość. Te tereny to przede wszystkim farmy. Mieszkają tu też ludzie, którzy preferują spokój i są gotowi dojeżdżać do pracy odrobine dłużej.

W takiej właśnie okolicy ostatnio zakotwiczyliśmy. Spokój i cisza. Działki budowlane to ponad hektar ziemi. Z konieczności wynikającej z braku ruchu i odpowiedniego przyrostu w pasie, wprowadziłem do swojego niepohamowanego łakomstwa codzienne spacery. Pierwszy był relatywnie krótki, bo niemal padłem na pysk po przejściu niecałego kilometra. Wydłużam jednak trasę każdego dnia. Przy okazji robiąc fotki okolicznych posiadłości.