Aby zakończyć temat podróży muszę się jeszcze odnieść to sławnego DreamLinera. Pamietam z jaką dumą LOT ogłaszał jego zakup wychwalając jego nowoczesność i rozwiązania. Aż okazało się, że samolot za samolotem zamiast być marzeniem każdego przewoźnika stał się jego zmorą. Kłopot za kłopotem, jeden za drugim dreamlinery zostawały uziemione.
Nie tylko LOT stał się ofiarą. Nie wiem jak skończyły się kłopoty bo przestałem się tym interesować. Jednak widać, że nie wszystko zostało do końca naprawione, skoro mój lot był opóźniony przez jakieś usterki.
Mniejsza o nie. Mój kometarzach będzie odnosił się bowiem do wnętrza samolotu. Tradycyjnie w rzędzie znajduje się dziewięć siedzeń. W większości samolotów dwa z nich znajdują się po lewej, dwa po prawej i pièć w środku. Nie w dreamlinerze. Tu zdecydowano się na rozwiązanie trzy, trzy i trzy. Takie rozwiązanie powoduje, że pasażerowie siedzący pod oknami aby wyjść za potrzebą muszą naruszać spokój dwóch pasażerów, tego w środku i tego siedzącego przy przejściu. Jednym słowem dwóch pasażerów siedzących na najchętniej okupowanych miejscach, niespodziewanie ma największe kłopoty z wydostaniem się na zewnątrz. W systemie dwa, pięć, dwa tylko pasażer siedzący w środkowym rzędzie, ten w samym środku miał podobne problemy. Wynika z tego, że dwa siedzenia po prawej, dwa po lewej i pięć w środku z punktu widzenia komfortu całej dziewiątki siedzącej w tym samym rzędzie jest rozwiązaniem lepszym. Ja siedziałem właśnie przy oknie i każdorazowe wyjście powodowało, że musiałem przeganiać dwóch pasażerów. Niestety obejść ich nie sposób bo rzędy są tak blisko siebie, że jest to niemożliwe.
Osobiście uważam to za spory mankament. Być jednak może każdy przewoźnik determinuje jak chce mieć rozstawione fotele i być może LOT zdecydował się na opcje trzy, trzy, trzy. Na krótkich dystansach może to być nawet bez znaczenia. Kiedy jednak leci się dziewięć godzin i w nocy a sąsiedzi chcą sobie uciąć drzemkę a tu gościa przy oknie goni z pęcherzem to może od czasu do czasu dojść do konkretnej wymiany zdań. To tak na marginesie bo konfliktów z moimi sąsiadami żadnych nie miałem.
Przed lądowaniem w Warszawie
Jedenaście kilometrów nad ziemią
A na zewnątrz ponad minus pięćdziesiąt stopni
