Budownictwo mieszkaniowe w staram mieście Cuenki odróżnia się od tego w nowoczesnych dzielnicach nie tylko stylem. Główna różnica to występowanie wewnętrznego dziedzińca. Nasz budynek jest skonstruowany właśnie na starych zasadach. Z zewnątrz wchodzi się na dziedziniec a potem po schodach do kolejnych apartamentów. Stąd tylko mieszkania usytulowane na zewnętrznych murach budynku mają widok na ulicę. Nasz niestety tego nie ma bo okna wychodzą właśnie na dziedziniec. Dzięki temu jest ciszej ale wadą jest mniej światła.
Budynek posiada również przestrzeń wspólną, a nawet dwie. Jedna jest utytułowana pod dachem, w sensie ochrony przed deszczem, a druga na dachu. Ta ostatnia ma służyć oczywiście przede wszystkim w dni słoneczne do wypoczynku i jeśli ktoś ma ochotę się opalać to i taka działalność jest dozwolona, pod warunkiem, że nie na golasa.
Z tej lokalizacji widać sporo Cuenki. Wiele przysłaniają sąsiednie budynki, jednak łatwo sobie uzmysłowić, że miasto leży w dolinie bo z każdej strony na horyzoncie widoczne są góry. Z dachu tez widać to co jest znakiem firmowym Cuenki, czyli kopuły bazyliki. Spotkaliśmy się ostatnio ze znajomą ze Stanów, która pokazała mi niesamowite fotografie owych kopuł nocą. Okazuje się, że są one podświetlane o czym ja nie wiedziałem.
Co ja będę więcej pisał. Niech przemówią zdjęcia.
Widok na kopuły bazyliki za dnia. W tle Andy.
A to widok o zmierzchu z innego dachu.
No i kopuły nocą
Naprzeciwko bazyliki znajduje się stara katedra, która jest już tylko muzeum. Choć zdjęcie niezbyt profesjonalne to oświetlona katedra wyszła dobrze.
