Przeskocz do treści
Beata z Brzeszczy
Nie lubi kleszczy
Jak wszyscy ludzie
Woli psa w budzie
Kleszcz to morderca
Co w skórę się wkręca
I powoduje
Że człowiek choruje
Kleszcz to taka menda
Istota przeklęta
Mało widoczna
Lecz bardzo żarłoczna
Beata z Brzeszczy
Co w Sejmie wrzeszczy
I jej ministrowie
Co szmal mają w głowie
Niemal jak kleszcze
Stworzenia złowieszcze
Wolą żyć z innych
Bo wszyscy są winni
Im oddać szacunek
Za nasz wizerunek
Kraju gdzie wierzą
A ludzie nie grzeszą
Beata z Brzeszczy
Nam jednak wieszczy
Że tylko dla ludzi
Tak bardzo się trudzi
Że kraj nasz ceni
Dlatego chce zmienić
Oblicze jego
By był dla każdego
Czy to biednego
Czy bogatego
Bo silna Polska
To jest jej troska
Lecz wzorem kleszczy
Beata z Brzeszczy,
Choć o tym nie mówi
By siebie nie zgubić,
Gdyż wszyscy w jej rządzie
Kochają pieniądze
Szczególnie państwowe
Bo są darmowe,
Chce być gdzie stoi
Tu łatwo się doi
Udając jeszcze,
Że nie jest kleszczem.
