Znając poglądy niezapomnianego Wojciecha Młynarskiego pozwoliłem sobie……………….
W kraju całym lęk, na nazwiska mego dźwięk truchleją wszyscy
Rządzę tak jak chcę, Antek w tym pomaga mnię, oraz moi bliscy
Mój parlament jest a marszałek niczym pies mi raportuje
Senat też jest mój, chociaż z opozycji zbój wciąż się buntuje
Ja to w poważaniu mam bo nie jestem przecież sam tu na sali
Niech podskoczy ktoś, żeby zrobić mi na złość to mu się przywali
Na mównicę wkraczam już, w blat jej wbijam ostry nóż dla pojednania
Bo życzenia mam dla tej najważniejszej z moich dam do przekazania
Dla sympatycznej panny Krysi z rzędu trzeciego
Od sympatycznego pana Jarka, kiciu-kiciu
Jesteśmy na fali, na sejmowej sali
W promieniach Torunia opalamy się
Nowoczesna szlocha, a Platforma krzyczy
I niech sobie ryczy, Krysiu kocham cię
Bo panna Krysia, panna Krysia
Wielu jest wybranką nie od dzisiaj
Odkąd stała się posłanką z ludu
Dokonuje w sejmie samych cudów
Wokół niej jest nieustanny tłok
Bez niej tutaj by panował mrok
W kraju całym lęk, w tym jest właśnie sęk by to utrzymać
Na ulicach tłum powoduje szum, będzie zadyma
Wtem wypada zeń poseł głuchy niczym pień i apeluje
Prośbę do was mam, nie dam rady sam i intonuje
Dla niewątpliwie miłej panny Krysi z rzędu trzeciego
Od oddanego jej dozgonnie równie miłego pana Ryśka, misio-misio
Jesteśmy na fali, na sejmowej sali
W promieniach Torunia opalamy się
A panna Krysia, panna Krysia
Wzrokiem gniewnym obrzuciła pana misia
Swe oddanie niech pan sobie schowa
Jam dziewczyna jest Jarkowa
A że misio się kocura bardzo boi
Do Beaty poszedł rany swe ukoić
W całym kraju lęk, zewsząd słychać jęk tych co marzyli
W parlamencie strach, gorszych czeka piach gdy już po chwili
Na mównicę wpadł antyowsiakowy chwat co się przyczaił
Walnął pięścią w blat aż mikrofon z niego spadł i tak zagaił
SPOKÓJ W ŁAWACH
Panno Krysiu z trzeciego rzędu
Tam gdzie siedzą posłowie lepszego sortu
To ja kocham panią najbardziej. Twój Tasiu
Lud to widział w odbiornikach
I ze śmiechu się posikał
Bo tej szopki było celem
Żeby „lepszym” dać wesele
I niech myślą, że tu o nich dbają
Kiedy kiciu, misio, tasiu tylko to udają i…
Dla sympatycznej panny Krysi lepszego sortu
Od niewątpliwie sympatycznych panów tegoż
Kiciu, misio oraz tasiu
Zapewne dzieli mnie przepaść od oryginału. Mam jednak nadzieje, że udało mi się przypomnieć wszystkim pana Wojciecha. Mój tekst oczywiście oparty jest na jego utworze pod tytułem „Jestesmy na wczasach”.
