Jadą wozy luksusowe.

Jadą wozy luksusowe kolumnami

Przepełnione w środku są vipami

Którzy na pokładzie mają swoje wróżki

Co im snują opowieści do poduszki

O tym ile mają jeszcze do zrobienia

Aby spełnić wszystkie królewskie marzenia

 

Bo królowi zda się wiecznie mało, nigdy dość

Władza dlań jest najważniejsza, niczym dla psa kość

Tylko taka, żeby on stał na uboczu

Bo po prawdzie strach przed ludźmi bije z jego oczów

 

Jadą wozy luksusowe kolumnami

Chciałby prezes zabrać się wraz z wami

Ale pełne obaw ma swe spodnie

Schował się więc za głupszymi, bo tak mu wygodniej

Niech się inni narażają i oddają jemu hołd

Za to zgodził się wypłacać im państwowy żołd

 

Bo królowi zda się wiecznie mało, nigdy dość

Władza dlań jest najważniejsza, niczym dla psa kość

Tylko taka, żeby on stał na uboczu

Bo po prawdzie strach przed ludźmi bije z jego oczów

 

Już był prawie gotów z nimi na wycieczkę

Gdy jego poddany z granatu wyciągnął  zawleczkę

Teraz miast po kraju jeździć wraz z kotami

Znowu nie wie co ma zrobić z krnąbrnymi sędziami

Także prezydentem co śmiał mu postawić weto

On wraz z jego doradcami odpowiadać będą za to przeto

 

Bo królowi zda się wiecznie mało, nigdy dość

Władza dlań jest najważniejsza, niczym dla psa kość

Tylko taka, żeby on stał na uboczu

Bo po prawdzie strach przed ludźmi bije z jego oczów

 

Będzie więc próbował skonfliktować wszystkich ludzi

Bo ze snu o swej potędze nie chce się obudzić

Jeśli zatem chcemy aby w kraju było jak w piosence, kolorowo

Przeciw chorej władzy trzeba stanąć z podniesioną głową

Tylko wtedy rownież u nas będzie błękit oraz fiolet

Jeśli wspólnie podzielimy nasze dole i niedole

 

I niech król nie myśli, że on zrobić może nam na złość

Zamiast władzy od nas dostać może tylko kość

I niech o nią, ze swą świtą walczy razem z psami

Miast podniecać się swoimi o potędze snami.

 

 

Na motywach „Jadą wozy Kolorowe”