Kolejne lata spędzone w Ekwadorze pozwalają mi na coraz lepsze poznanie okolicznych ludzi i ich zwyczajów. Dochodzę powoli do wniosku, że świat w podstawowych sprawach i aspektach życia mało się różni. Ekwador jest krajem na dorobku. Widoczne są duże podziały społeczne. Ludzie, którzy reprezentują tutejszą średnią klasę muszą mieć pomoc domową bo wręcz nie wypada aby kobieta zajmowała się domem nawet jeśli ma na to czas. Amerykanin albo ktoś pochodzący z zagranicy, próbujący się tutaj osiedlić jest postrzegany jako bezdenny worek z pieniędzmi. Nie jest to oczywiście generalna zasada ale można ją odczuć niemal na każdym kroku. Co ciekawe na bycie bez skrupułów wykorzystanym narażają nas przede wszystkim ci lepiej sytuowani często starający wkraść się w nasze łaski. Jest to bardzo łatwe bo ta grupa ludzi zna język angielski co umożliwia im łatwe nawiązywanie kontaktów z przybywającymi do Ekwadoru Amerykanami, których większość nie ma pojęcia nawet bladego o języku hiszpańskim. Polegają zatem często na reklamowanych przez swoich znajomych mówiących po angielsku tubylcach. Pojęcie podatek od bycia gringo jest bardzo powszechny wsród przybywających do Ekwadoru. Wielu z nas nie ma problemu z płaceniem wyższych cen na prywatne usługi bo płace robotników są tak niskie, że pare dolarów więcej na dniówce nie robi większej różnicy dla przeciętnego amerykańskiego portfela. Sam wykorzystujė do prac koło domu miejscowego robotnika i chociaż mamy dżentelmeńską umowę co do wynagrodzenia mój pomagier często spóźnia się i wychodzi wcześniej. Fakt jednak pozostaje faktem, że pracuje bardzo cieżko a gdy zwracam mu uwagę na jego brak punktualności śmieje się do mnie rozbrajająco co wywołuje i na mojej twarzy uśmiech i jutro jest to samo. Przyzwyczaiłem się już do tego zwłaszcza, że wkłada w to co robi dużo serca i stara się to zrobić jak najlepiej, a że przy okazji nie pracuje umówionej ilości godzin przestało mieć większe znaczenie. Inaczej sprawy mają się z tymi niby mądrzejszymi bardziej wykształconymi tzw znajomymi, którzy często uważają siebie za naszych przyjaciół. Większość z nich jest opętana przez chciwość i pozbawiona wszelkich skrupułów. Pamietam jak jeden z tej właśnie grupy ludzi na spotkaniu z amerykańskimi inwestorami mówił jak bardzo go martwi fakt, że jesteśmy wykorzystywani przez cwanych Ekwadorczyków a po chwili rzucał w nas takimi cenami, że nawet w najdroższym stanie w USA z a podobna usługę tyle by nikt nie zapłacił. Z tego typu postawą spotkałem się tutaj wielokrotnie aczkolwiek daleki jestem od generalizowania. Wszyscy rozumiemy, źe tutejsze koszty utrzymania są dla nas w porównaniu z życiem w Stanach czy Polsce o wiele niższe. Wielu z nas płaci podatek od bycia gringo z uśmiechem. Jest jednak różnica pomiędzy sposobem w jaki nam naliczają ów podatek robotnicy i ci tzw przyjaciele. Chciwość wszędzie ma taki sam kształt i wygląd. Mam wiele respektu dla tych, którzy cieżko pracując starają się troszeczkę „nabrać” swojego pracodawcę. Na chciwców jedyna rada jest jak najszybsza nauka języka z czym walczę każdego dnia. Idzie jak po grudzie ale ja im jeszcze pokaże.
