BAJ-u, BAJ-u będziesz w raju czyli jak Beata, Andrzej i Jarosław zrobili z każdego osła.

Poszedł Jarek

Na jarmarek

A że był to wtorek

Kupił sobie worek

A w tym worku same cuda

Najpierw wypadł z niego Duda

Padł przed Jarkiem na kolana

I tak sterczał aż do rana

Ulitował się Jarosław 

Zrobił z Dudy zatem posła

I tak rozpoczęła się kariera,

Która dzisiaj Polskę zżera

Bo pan Duda prezydentem został

A ponieważ funkcji nie mógł sprostać

To Jarkowi ją powierzył

Z czego narodowi się nie zwierzył

Wcześniej Jarek z worka wyjął

Szydło, które do swej partii przyjął

A że na kobiety była moda

Szydło chociaż już nie młoda

To za Jarka zgodą i namową

Miała zostać premierową

Wkrótce też nią i została

Gdy Jarkowa partia wybory wygrała

Jarek miał pozostać w cieniu

Ale ku wszystkich zdumieniu

Najpierw skonstruował rząd Beacie

Potem po cichutku w swojej chacie

Premierem siebie mianował

Bo Beaty już nie potrzebował

Nikt ludowi tego nie powiedział

Że Jarosław  na dwóch stołkach sobie siedział

Urósł w siłę taką pan Jarosław

Że już mało kto mu może sprostać

Trybunałem postanowił się więc zająć

Wszem i wobec ogłaszając

Że dla dobra robi to narodu

Bo tam gnój i kupa smrodu

Naród wyczuł jednak zdradę 

I Jarkowi wszedł w paradę

Jego jednak nic nie rusza

Nowych sędziów wyjął z kapelusza

Kazał Jędrusiowi ich powołać

I niech opozycja w dupę sobie schowa

Swe obiekcje i swe żale

On to robi ku ojczyzny chwale

Mało zatem go obchodzi

Ze w ojczyzny skład też wchodzi

Grupa ludzi inaczej myślących

Też dobra kraju i ludzi chcących

To nieszczęście rozpoczęło się na targowisku

Bo worek z cudami sprzedano panisku

Który nie zasłużył sobie na ludzi zaufanie

Dzisiaj jednak to po próżnicy gadanie.

W przyszłości pamietać jednak należy

Że jeśli kto już kiedyś nagrzeszył

I jesli nawet poprawę obiecuje

To cześciej kłamie niż słowa dotrzymuje

Orędzie – nowa moda w polskiej polityce

W państwie polskim nastała nowa moda. Oto nasze elity w obawie aby o nich nie zapomnieć postanowiły wprowadzić cykliczne orędzia do narodu. Jeszcze nie tak dawno ich ulubionym słowem było referendum, teraz jednak to juz przeżytek bo mając władze absolutna kto potrzebuje referendum. Odkurzono zatem orędzie bo to ładnie będzie tak bezpośrednio do narodu umierającego z niewiedzy prawie jak z głodu, rzec słów parę by podnieść w rząd jego wiarę.

Orędzie (inaczej apel, odezwa) – uroczyste oznajmienie, przemówienie ważnej osoby w państwie (zwykle polityka) skierowanej do ogółu. Zwykle dotyczy bieżącej sytuacji politycznej w kraju.

Taką oto definicje tego zagadnienia znalazłem w Wikipedii. Najpierw z owym orędziem wystąpił sam pan prezydent zaniepokojony kontrowersją wokół Trybunału Konstytucyjnego. Zamieszanie związane z tą instytucją wykreował nie kto inny jak  właśnie pierwszy obywatel kraju. Mętne tłumaczenia, zwalenie winy na opozycje, oskarżanie poprzedniego rządu to główne wątki tego prezydenckiego orędzia. Osoba bez dwóch zdań była ważna, przemówienie dotyczyło bieżącej sytuacji, tylko czy było ono uroczyste aby nazwać je orędziem?

Nie minęły jeszcze echa prezydenckiego wystąpienia a do mikrofonu i kamery dorwała się pani premier ze swoim orędziem, a jakże do narodu. Jej wystąpienie dotyczyło tego samego tematu a zatem zamieszania wokół Trybunału Konstytucyjnego. Zmieniono parę słów, dołożono trochę nowych, bardziej dosadnych. Sedno sprawy pozostało jednak takie same. Ot ta przeklęta opozycja, my chcemy dobrze zgodnie z prawem a oni straszą i judzą pogubiony w ciemnościach naród. Znowu osoba oczywiście ważna, przemówienie na temat bieżącej sytuacji ale czysto miało związek z jakaś uroczystością.

Dwa orędzia brzmiące niemal identycznie w ciagu dwóch tygodni, tyle poprzedni rząd nie wygłosił w czasie całej kadencji bo i nie było po czemu. Owe wystąpienia hucznie nazwane orędziami nie były niczym innym niż próba obrony własnych błędów a raczej błędów popełnionych przez głównego ideologa partii. Aktualni rządzący skompromitowali się decyzjami dotyczącymi osady Trybunału Konstytucyjnego a korzystając z władzy wymyślili sobie orędzia pełne oskarżeń aby odwrocić uwagę od własnych win. Nie były to zatem orędzia a próby obrony swojej arogancji. No właśnie próby obrony bo tylko niewinni się nie bronią.